Stanisław Skoczylas

---

Życiorys

Stanisław Skoczylas, wykształcony inżynier, rozpoczął swoją karierę akademicką, studiując górnictwo i hutnictwo w Akademii Górniczej w Leoben, znajdującej się w Austrii. Po zakończeniu studiów, zdobytą wiedzę praktyczną wykorzystał w pracy w różnych kopalniach soli i węgla, gdzie pełnił rolę inżyniera maszyn i warsztatów, w tym w Wieliczce w 1907 roku.

Następnie, w 1909 roku, objął stanowisko inspektora budowy maszyn salinarnych w Lwowie. Jego kariera zawodowa rozwijała się w dynamiczny sposób; w 1911 roku był kierownikiem budowy elektrycznej centrali oraz warzelni próżniowej również w Wieliczce. W tym samym okresie pełnił także funkcję referenta w Ministerstwie Skarbu w Wiedniu oraz kierownika Departamentu ds. salin Dyrekcji Skarbu w Lwowie, gdzie pracował aż do 1915 roku.

W 1918 roku Skoczylas został mianowany Dyrektorem Salin w Krakowie, a rok później awansował na dyrektora Państwowych Zakładów Salinarnych w Małopolsce. Przez długi czas, od października 1923 roku, był związany z Akademią Górniczą w Krakowie, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. W 1924 roku objął tytuł profesora zwyczajnego oraz kierownictwo Katedry Maszyn Górniczych, co potwierdzało jego znaczącą pozycję w środowisku akademickim. W latach 1924–1926 piastował urząd dziekana Wydziału Górniczego, a także pełnił funkcję prorektora w kadencjach 1927/1928 oraz 1930/1931. W latach 1928–1930 był rektorem tej uczelni.

W dodatku, w latach 1933–1935, Skoczylas sprawował funkcję wiceprezydenta miasta Krakowa. Był zaangażowany politycznie jako członek BBWR, a później OZN. W 1930 roku wybrano go senatorem III kadencji, gdzie aktywnie pracował do 1935 roku. Po tym czasie, ponownie został senatorem V kadencji z województwa krakowskiego, gdzie współpracował w komisjach budżetowej, oświatowej oraz prawniczej.

W starości, po wybuchu II wojny światowej, Skoczylas emigrował do Anglii, gdzie wspierał polskich studentów, organizując dla nich możliwość studiowania w tamtym czasie oraz wykładając w Polish University College w Londynie. Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. Na emeryturę przeszedł w 1966 roku, mając 91 lat. Jego życie zakończyło się, a Stawisław Skoczylas został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ordery i odznaczenia

Stanisław Skoczylas otrzymał szereg wyróżnień, które stanowią dowód jego zasług i znaczenia w historii. Wśród najważniejszych odznaczeń znajdują się:

• Order Odrodzenia Polski,
• Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (maj 1938),
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę (listopad 1938).

Życie prywatne

Stanisław Skoczylas był synem Franciszka, który pracował w kopalni soli, oraz Józefiny z rodu Widomskich. W 1901 roku ożenił się z Anną Zechenter, a ich życie razem zaowocowało trzem córkami: Kamilą, Anną oraz Jadwigą.

Warto wspomnieć, że Kamila Skoczylas-Ciszewska, jedna z córek, osiągnęła znaczące sukcesy w swojej dziedzinie, pełniąc funkcję profesora oraz dziekana Wydziału Geologii AGH.

---

Oceń: Stanisław Skoczylas

---