Władysław Ptak, urodzony 17 kwietnia 1920 roku w Wieliczce, to postać, która pozostawiła znaczący ślad w dziedzinie metalurgii oraz w polskim środowisku akademickim. Zmarł 14 kwietnia 1990 roku w Krakowie, gdzie przez wiele lat rozwijał swoją karierę naukową.
Był on nie tylko uznawanym inżynierem i metalurgiem, ale także profesorem zwyczajnym oraz wspaniałym wykładowcą Akademii Górniczo-Hutniczej, gdzie miał wpływ na kształcenie licznych pokoleń studentów. Jego praca dydaktyczna i badawcza przyczyniła się do rozwoju tej uczelni oraz całej branży metalurgicznej w Polsce.
Władysław Ptak był również członkiem prestiżowych instytucji naukowych, takich jak Polska Akademia Umiejętności oraz Polskiej Akademii Nauk, co świadczy o jego znaczeniu w polskim życiu naukowym i technicznym.
Życiorys
Władysław Ptak przyszedł na świat w Wieliczce, w rodzinie o górniczych tradycjach, jako drugi z trojga dzieci. Jego edukacja rozpoczęła się w Gimnazjum im. Jana Matejki w rodzinnej miejscowości, gdzie zdobył wykształcenie średnie, uzyskując świadectwo maturalne w 1939 roku. W obliczu okupacji, kontynuował naukę, uczęszczając do Szkoły Górniczo-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie oraz uczestnicząc w zajęciach konspiracyjnej Akademii Górniczo-Hutniczej. W tym czasookresie pracował jako ślusarz w kopalni soli. W 1943 roku Został przyjęty do Armii Krajowej, przyjmując pseudonim „Mały”. Brał udział w operacjach grupy partyzanckiej „Huragan”, a także Samodzielnego Batalionu Partyzanckiego „Skała”.
Po zakończeniu działań wojennych, w 1945 roku, rozpoczął studia na Akademii Górniczo-Hutniczej, które ukończył w 1948 roku. Po zdobyciu dyplomu pozostał na uczelni, gdzie został asystentem w Katedrze Metalurgii Metali Nieżelaznych. W 1954 roku z powodzeniem obronił swoją pracę doktorską dotyczącą teorii procesów metalurgicznych, co zaowocowało awansem na stanowisko adiunkta na macierzystej uczelni. Jednocześnie podejmował pracę w Zakładzie Metali w Instytucie Podstawowych Problemów Techniki PAN. W 1955 roku Ptak uzyskał tytuł docenta, a cztery lata później profesury nadzwyczajnej. W latach 1962-1966 piastował stanowisko dziekana nowo powstałego Wydziału Metali Nieżelaznych AGH, który organizował profesor Aleksander Krupkowski. W 1969 roku uzyskał tytuł profesorski, a w 1974 roku został profesorem zwyczajnym.
W swoim dorobku posiadał około 130 prac naukowych, a także kilka podręczników oraz patentów, był promotorem 22 prac doktorskich i opiekunem dziewięciu habilitacji. W 1986 roku został członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk i aktywnie uczestniczył w działalności III Wydziału Polskiej Akademii Umiejętności. W trakcie swojej kariery zajmował różne ważne stanowiska, w tym dyrektora Instytutu Metalurgii Metali Nieżelaznych AGH (1969-1974) oraz kierownika Zakładu Teorii Procesów Metalurgicznych (1969-1985). Był również związany z Pracownią Teorii Procesów Metalurgicznych Zakładu Podstaw Metalurgii PAN (1958-1972), a także przewodniczył Radzie Naukowej Instytutu Podstaw Metalurgii PAN oraz występował jako redaktor „Archiwum Hutnictwa”. Był osobą bezpartyjną.
W uznaniu za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój nauki został odznaczony wieloma nagrodami, w tym Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Dodatkowo otrzymał Złotą Odznakę „Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej”, Złotą Odznakę „Zasłużony dla rozwoju województwa katowickiego”, Srebrną Odznakę Honorową NOT, a także tytuł „Zasłużony Nauczyciel”. Zdobył także szereg nagród państwowych za swoje osiągnięcia.
Był osobą rodzinną, żonaty, posiadał syna, który również nosił imię Władysław. Zmarł 14 kwietnia 1990 roku, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu w rodzinnym mieście, Wieliczce.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Stefan Barbacki | Adam Gadomski (geograf) | Józef Jagielski (nauczyciel) | Sebastian Krupka | Giza Frenkel | Andrzej Pułło | Michał Major | Mikołaj Mleczko z Wieliczki | Stanisław Fischer | Andrzej Kordecki | Teofil Katra | Lena Küchler-Silberman | Aleksandra Cieślikowa | Kazimierz Sochaniewicz | Jan Wojciech Zabłocki | Stanisław SkoczylasOceń: Władysław Ptak