Stanisław Fischer


Stanisław Fischer, którego pełne imię brzmi Stanisław Ludwik Jan Fischer de Wilhelmsbach, odegrał ważną rolę jako nauczyciel oraz działacz społeczny w Polsce. Urodził się 27 stycznia 1879 roku w Wieliczce, co miało istotny wpływ na jego późniejsze życie i karierę.

W ciągu swojego życia, Stanisław Fischer zyskał szacunek w swojej społeczności, a jego działalność miała znaczący wpływ na rozwój edukacji oraz inicjatyw społecznych. Jego zmarcie, które miało miejsce 28 kwietnia 1967 roku w Bochni, pozostawiło po sobie trwały ślad w pamięci osób, które miały okazję go poznać.

Życiorys

Stanisław Fischer był osobą o bogatej biografii. Był synem Edmunda, który pełnił funkcję oficera w armii c. i k. Po rezygnacji z militarnego życia, jego ojciec podjął pracę w urzędzie podatkowym w Wieliczce, gdzie zmarł w 1886 roku.

Kształcenie Stanisława odbyło się w wielu instytucjach. Uczył się w szkołach w Wieliczce oraz Dąbrowie Tarnowskiej, a w 1899 roku uzyskał świadectwo ukończenia Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Następnie zdecydował się na dalsze studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie zgłębiał literaturę polską, slawistykę, propedeutykę filozofii oraz historię Polski, a także inne kierunki, takie jak historia sztuki. Warto również zaznaczyć, że Stanisław prywatnie rozwijał swoje umiejętności w zakresie malarstwa.

Po zakończeniu studiów, rozpoczął działalność pedagogiczną, obejmując stanowisko nauczyciela w Państwowym Gimnazjum w Wadowicach oraz w Gimnazjum Polskim w Cieszynie. Jego prace koncentrowały się na odrodzeniu polskości w regionie Śląska Cieszyńskiego.

W Bochni Stanisław nauczał w gimnazjum przez ponad 26 lat, w okresie 1908–1934, a dodatkowo prowadził badania nad historią regionu. Jego publikacje obejmowały tematy takie jak Losy kazimierzowskiej fundacji, Wygnanie Żydów z Bochni, czy Dzieje bocheńskiej żupy solnej. Zajmował się także historią i zabytkami Wiśnicza Nowego.

W czasie II wojny światowej, w latach 1940–1944, uczestniczył w tajnym nauczaniu, promując edukację pomimo trudnych warunków. W 1947 roku był jednym z inicjatorów utworzenia Liceum Technik Plastycznych w Nowym Wiśniczu, gdzie uczył historii sztuki aż do 1953 roku. Jego pasją była też kolekcjonerstwo i w 1957 roku zainicjował powstanie Muzeum Ziemi Bocheńskiej, które zostało otwarte w 1959 roku. Stanisław pełnił funkcję dyrektora tego muzeum aż do swojej śmierci 28 kwietnia 1967 roku w Bochni.

Jego dorobek obejmował także artykuły publikowane w czasopiśmie „Materiały Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku”, co świadczy o jego zaangażowaniu w życie kulturalne i naukowe regionu.

Upamiętnienie

Stanisław Fischer, jako postać o znaczącym wkładzie w kulturę i sztukę, został doceniony na wiele sposobów. Jego imię nosiMuzeum im. Stanisława Fischera w Bochni, gdzie można poznać jego twórczość oraz wpływ na lokalne dziedzictwo kulturowe. W Bochni urządzono również ulicę jego imienia, upamiętniając w ten sposób rzadkie i wartościowe osiągnięcia artystyczne Fischera.

Dodatkowo, w Nowym Wiśniczu, przed wejściem do budynku Liceum Sztuk Plastycznych, powstał pomnik Stanisława Fischera, który jest symbolem jego znaczenia oraz inspiracji dla młodych artystów. To miejsce nie tylko przypomina o jego dokonaniach, ale także zachęca do dalszego poszukiwania talentów w sztuce.

Przypisy

  1. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 607 „za szerzenie zamiłowania do literatury polskiej”.
  2. Wojciech Gawroński, Słownik biograficzny wieliczan, Wieliczka 2008, s. 47–48.

Oceń: Stanisław Fischer

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:14