Jan Wojciech Zabłocki to postać niezwykle ważna dla polskiej nauki, urodził się 13 grudnia 1894 roku w Wieliczce, a swoje życie zakończył 12 sierpnia 1978 roku w Toruniu.
Był on botanikiem, paleobotanikiem oraz entomologiem, specjalizującym się w badaniach nad roślinnością oraz owadami. Jego prace przyczyniły się do rozwoju wiedzy w tych dziedzinach, a jego osiągnięcia w znaczący sposób wpłynęły na naukę w Polsce.
Życiorys
Jan Wojciech Zabłocki to postać o bogatej historii, której życie sięga lat dwudziestych ubiegłego wieku. W 1914 roku zdał maturę wIII Gimnazjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie. Po zakończeniu edukacji, zaangażował się w działalność wojskową, walcząc w szeregach Legionów Polskich, gdzie niestety dostał się do niewoli. Powracając z frontu 4 grudnia 1920 roku, rozpoczął studia przyrodnicze na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, równocześnie pracując jako asystent w Zakładzie Anatomii i Fizjologii Roślin.
Po ukończeniu studiów w 1924 roku, obronił swoją pracę magisterską, a dwa lata później uzyskał tytuł doktora. Od 1923 roku aż do wybuchu II wojny światowej współpracował z Komisją Fizjograficzną Polskiej Akademii Umiejętności. W życiu osobistym, we wrześniu 1925 roku, poślubił Wandę Heitzman, co dodało mu nowych zobowiązań i motywacji.
W swojej karierze akademickiej pełnił wiele istotnych ról, na początku pracując jako asystent, później jako adiunkt na Wydziale Rolniczym. Habilitację uzyskał w 1930 roku, co otworzyło mu drzwi do szerszych badań i prowadzenia wykładów. Jego osiągnięcia doprowadziły do tego, że w 1935 roku objął stanowisko kierownika Ogrodu Warzywno-Sadowniczego oraz Pola Doświadczalnego na Wydziale Rolnym UJ.
W wyniku tragicznych okoliczności historycznych, został aresztowany podczas Sonderaktion Krakau i wywieziony do obozu Sachsenhausen. Po uwolnieniu w lutym 1940 roku oraz procesie zdrowienia, powrócił na swoje dawne stanowisko, podejmując działania na rzecz ratowania mienia uczelni pod auspicjami tajnych władz UJ. Podczas ostatnich lat wojny kierował Szkołą Ogrodniczą, która została utworzona przez Niemców na terenie Ogrodu i Pola Doświadczalnego.
Po wojnie, w styczniu 1946 roku, objął funkcję kierownika Katedry Botaniki Ogólnej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, zdobywając w tym samym roku tytuł profesora nadzwyczajnego. Jego zaangażowanie w rozwój botaników zasługuje na szczególne uznanie, jako że zorganizował toruński oddział Polskiego Towarzystwa Botanicznego i kierował nim aż do 1974 roku, zdobywając tytuł członka honorowego tego towarzystwa w 1968 roku.
W dniu 23 lipca 1952 roku, Jan zabłocki został powołany na kierownicze stanowisko Zespołu Katedr Botanicznych Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego UMK, w którym pozostał aż do przejścia na emeryturę w 1965 roku. Jego życiorys pełen jest osiągnięć na polu naukowym oraz niezłomnej determinacji w dążeniu do poznania i ochrony przyrody.
Dorobek naukowy
Jan Wojciech Zabłocki to wybitny badacz, którego osiągnięcia obejmują różnorodne badania w dziedzinie botaniki oraz paleobotaniki. Jego prace są wysoko cenione w środowisku naukowym, a jednym z kluczowych dzieł jest monografia rodzaju Viola, wydana w 1947 roku w ramach Flory Polskiej, która przyczyniła się do lepszego zrozumienia flory polskiej.
Dodatkowo, Zabłocki prowadził badania nad florą kopalną z pokładów soli w Wieliczce, a także kolekcjonował grupę błonkówek pszczołowatych (Apoidea) oraz różnych chrząszczy (Coleoptera), co wzbogaciło wiedzę na temat różnorodności biologicznej w Polsce.
Najważniejsze prace naukowe
- La flore tertiaire de Chodzież (Posnanie) /1924/;
- Exkursionsführer Durch das Salzbergwerk in Wieliczka /1928/;
- Mszyca wełnista (Schizoneura lanigera Hausm.) /1928/;
- Znalezienie zapasów Lithospermum w dwu stanowiskach kultury małopolskiej /1932/;
- Orzech włoski /1936/;
- Nowy szkodnik – tarczówka: Eulecanium pulchrum Marchal /1936/;
- Szczątki roślinne ze stanowiska wczesnośredniowiecznego w Jeziorku, pow. Giżycko, wydobyte w r. 1950 /1952/;
- Pinus Króli, nowy gatunek sosny trzeciorzędowej z pokładów soli kamiennej w Wieliczce /1960/.
Odznaczenia
Jan Wojciech Zabłocki był osobą, która zdobyła wiele istotnych odznaczeń, uznawanych za wyraz uznania dla jego wkładu w życie kraju.
- Krzyż Niepodległości,
- Medal 10-lecia Polski Ludowej,
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Kazimierz Sochaniewicz | Aleksandra Cieślikowa | Lena Küchler-Silberman | Teofil Katra | Władysław Ptak | Stefan Barbacki | Adam Gadomski (geograf) | Józef Jagielski (nauczyciel) | Sebastian Krupka | Giza Frenkel | Stanisław Skoczylas | Andrzej Kordecki | Stanisław Fischer | Mikołaj Mleczko z Wieliczki | Michał Major | Andrzej PułłoOceń: Jan Wojciech Zabłocki