Michał Szerszeniewicz

---

Życiorys

Urodziny Michała Szerszeniewicza miały miejsce 5 lutego 1897 roku w Wieliczce, w rodzinie Piotra i Antoniny z Nadzyńskich. W latach 1913–1914 przyłączył się do Związku Strzeleckiego w Limanowej. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się 14 września 1914, kiedy to wstąpił do 2 Pułku Piechoty Legionów Polskich.

Po pewnym czasie, 15 listopada 1915, zdecydowano o jego zwolnieniu z Legionów, a Michał został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii. Po kilku latach, 2 maja 1917, znów zasilił szeregi Legionów Polskich. W 1918 roku znalazł się w II Korpusie Polskim stacjonującym w Rosji. W trakcie bitwy pod Kaniowem 11 maja 1918, niestety, dostał się do niewoli niemieckiej, co skutkowało jego osadzeniem w obozie jeńców w Güstrow.

Po zakończeniu I wojny światowej, od 24 lutego 1919 służył w Żandarmerii Okręgu Generalnego Warszawa, a dwa lata później, od 1922 roku, stał się częścią 1 Dywizjonu Żandarmerii w Warszawie. Michał był absolwentem Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy. 15 sierpnia 1928 roku, Prezydent RP nadał mu stopień podporucznika z datą starszeństwa 15 sierpnia 1928, przyznając mu 4. lokatę w korpusie oficerów żandarmerii. Wkrótce potem został skierowany do 3 Dywizjonu Żandarmerii w Grodnie, gdzie sprawował funkcję dowódcy plutonu żandarmerii w Lidzie.

W lipcu 1929 roku, Michał przeszedł do kadry oficerów żandarmerii i został przeniesiony do Dywizjonu Szkolnego Żandarmerii w Grudziądzu. Jego dalsza kariera obejmowała stanowisko instruktora w Centrum Wyszkolenia Żandarmerii, gdzie służył od 1 stycznia 1930. 2 grudnia 1930 roku awansował na porucznika z datą starszeństwa 1 stycznia 1931 oraz 4. lokatą w korpusie oficerów żandarmerii. Z dniem 30 stycznia 1934 roku, Michał został przesunięty w CWŻand. z 1. do 3. kompanii.

W październiku 1934 roku, Michał został przysłany do 1 Dywizjonu Żandarmerii na pozycję dowódcy plutonu w Dęblinie. Został mianowany na stopień kapitana z datą starszeństwa 19 marca 1939, z zajmowaną lokatą 2. w korpusie oficerów żandarmerii. 24 sierpnia 1939 roku, w trakcie mobilizacji, objął wzniosłą funkcję szefa służby żandarmerii 28 Dywizji Piechoty.

W trakcie tragicznych wydarzeń kampanii wrześniowej 1939 roku, po sowieckiej agresji na Polskę, Michał w niewyjaśnionych okolicznościach dostał się do sowieckiej niewoli. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku, gdzie wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie. Jego ciało spoczęło w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach, która od 17 czerwca 2000 roku jest oficjalnie znana jako Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Michał Szerszeniewicz figuruje na Liście Starobielskiej NKWD pod numerem 3813.

5 października 2007 roku, minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, podjął decyzję o pośmiertnym awansowaniu Michała na stopień majora. Ogłoszenie tego awansu miało miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, podczas uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Michał Szerszeniewicz, uznany za wybitną postać, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które odzwierciedlają jego zaangażowanie w dzieło odzyskiwania niepodległości oraz działalność społeczną.

• Krzyż Niepodległości – przyznany 9 listopada 1931 roku „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
• Krzyż Walecznych,
• Srebrny Krzyż Zasługi – otrzymany w 1938 roku „za zasługi na polu pracy społecznej”,
• Brązowy Krzyż Zasługi,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Medal Zwycięstwa,
• Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych.

---

Oceń: Michał Szerszeniewicz

---