Rynek Górny w Wieliczce

Rynek Górny powstał po lokacji miasta w 1290 roku i pierwotnie zajmował on większą powierzchnię niż obecnie. Jego obecny kształt wyznaczono podczas translokacji w 1361 roku, kiedy to wydzielono kwadrat o bokach około 74,5 metra. Pozostałe obszary na północy i południu zostały przeznaczone pod zabudowę mieszkalną, co nadało rynkowi współczesny wygląd. Od samego początku Rynek Górny odgrywał kluczową rolę zarówno gospodarczą, jak i administracyjną, będąc istotnym punktem na handlowym szlaku prowadzącym z Krakowa na Węgry.

W jego otoczeniu wzniesiono najważniejsze obiekty miejskie, w tym ratusz, który niestety został rozebrany w 1784 roku. Na jego fundamentach zbudowano Pałac Przychockich, który do dziś przyciąga uwagę turystów. Przez wiele lat, aż do lat 70. XIX wieku, Rynek był zabudowany głównie budynkami drewnianymi, które niestety spłonęły w pożarze w 1877 roku. Po tej tragedii Żydzi z Klasna nabyli zniszczone działki, na których wzniesiono nowe, murowane kamienice, które przetrwały do dziś, w większości jedno- i dwupiętrowe.

W 1977 roku Rynek Górny został wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-477. Obecnie znajduje się przy nim 16 budynków, w których na początku 2009 roku mieszkały 104 osoby. Dodatkowym atutem tego miejsca jest największe w Polsce malowidło 3D, znane jako Solny świat, które stanowi atrakcję zarówno dla mieszkańców, jak i turystów odwiedzających Wieliczkę.