Wanda Maria Karczewska, urodzona 5 grudnia 1913 roku w Wieliczce, zmarła 29 września 1995 roku w Łodzi. Była znaną postacią w polskiej literaturze, pełniąc wiele ról artystycznych i twórczych.
W ciągu swojego życia zdobyła uznanie jako powieściopisarka, poetka, dramaturg, krytyk teatralny oraz tłumacz.
Życiorys
Wanda Karczewska swoje dzieciństwo oraz lata szkolne spędziła w Kaliszu, gdzie w 1931 roku zdała egzamin maturalny w Gimnazjum Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Następnie podjęła studia z zakresu filologii klasycznej oraz dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Jej pierwsze literackie kroki miały miejsce w 1931 roku, gdy zadebiutowała jako poetka, a w 1937 roku ukazała się jej powieść marynistyczna pt. Ludzie spod żagli.
Po zakończeniu II wojny światowej Karczewska przeniosła się do Poznania, a później osiedliła się w Łodzi. W 1957 roku przez rok była mieszkanką Szczecina, gdzie pełniła funkcję zastępcy redaktora naczelnego tygodnika społeczno-kulturalnego „Ziemia i Morze”. W swoich osiągnięciach literackich zdobyła uznanie, otrzymując nagrodę literacką miasta Poznania w 1960 roku oraz Łodzi w 1978 roku. W 1988 roku uhonorowano ją tytułem Honorowego Obywatela miasta Kalisza.
Wanda Karczewska była również aktywną członkinią Kaliskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W życiu osobistym była żoną Zbigniewa Jasińskiego i Stefana Drewicza. Po śmierci została pochowana na cmentarzu Doły w Łodzi.
Od 2011 roku w Kaliszu odbywa się Ogólnopolski Festiwal Poetycki im. Wandy Karczewskiej, który towarzyszy konkurs poetycki, przyciągając wielbicieli poezji z całej Polski. W 2012 roku opublikowano zbiór zatytułowany Listy do Seweryna, który zawiera 122 listy adresowane do Seweryna Pollaka, spisane przez Karczewską w latach 1950-1987.
Twórczość literacka
Twórczość literacka Wandy Karczewskiej obejmuje wiele znaczących dzieł, które odzwierciedlają jej pasję i talent w tworzeniu literackich obrazów. Wśród nich znajdują się:
- 1937: Ludzie spod żagli,
- 1945: Ziemia oskarża,
- 1959: Odejście,
- 1959: Czarne konie,
- 1962: Wizerunek otwarty,
- 1965: Weekend w Riverside,
- 1967: Nowy wybór poezji,
- 1970: Dzień powszedni teatru,
- 1973: Głębokie źródła,
- 1974: Fuga z tematem miłosnym.
Każde z tych dzieł stanowi istotny wkład w polską literaturę, a ich różnorodność tematyczna jest świadectwem artystycznej wrażliwości autorki.
Przypisy
- Słownik biograficzny Wielkopolski Południowo-Wschodniej Ziemi Kaliskiej, Kaliskie Tow. Przyjaciół Nauk, 2007 [dostęp 16.12.2023 r.]
- Wanda Karczewska: Listy do Seweryna. Karol Samsel (opr.), Kalisz–Szczecin: Zaułek Wydawniczy „Pomyłka”, 29.09.2012 r.
- Agnieszka Burchacka. Drugi Festiwal Karczewskiej. „Życie Kalisza”. 14.11.2012 r.
- Anna Tabaka, Maciej Błachowicz. W stronę Wandy. „Życie Kalisza”. 30.11.2011 r.
- a b Literatura polska: przewodnik encyklopedyczny. Julian Krzyżanowski (red.). T. 1: A–M. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1984 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Przemysław Gwoździowski | Zofia Marcinkowska | Władysław Skoczylas | Henryk Ptak | Zbigniew Ziembiński | Maria Helena Miączyńska | Paweł Mąciwoda-Jastrzębski | Sabina Głuch | Ferdynand Olesiński | Helena BełkowskaOceń: Wanda Karczewska